دلیل انتخاب چنین نامی آن است که تنوع رنگی آن زیاد است
علت اینکه کاشی معرق کنار گذاشته شده است در درجه اول این بود که این نوع کاشی مقرون به صرفه نبود و به دلیل تحولات سیاسی و اقتصادی در دوران صفوی دیگر استفاده از این نوع کاشی توجیه اقتصادی نداشت و علاوه بر این دلایل دیگری هم وجود داشت که باعث شد معماران و هنرمندان به سراغ کاشی هفت رنگ بروند که عبارتند : از صرفه جویی در وقت ، وجود محدودیت های کمتر نسبت به کاشی معرق ، میدان هنر نمایی بیشتر ، رهایی از محدودیت اشکال هندسی .
این نوع کاشیکاری تا دوره قاجار ادامه یافت (در مدرسه سپهسالار و مسجد امام سمنان و ... )
از ویژگیهای کاشی هفت رنگ به کار رفته در دوران قاجاریه این است که رنگهای زرد و نارنجی را زیاد استفاده میکرده اند .
در دوره های مختلف برای ساخت و اجرای کاشی هفت رنگ ، طرحهای مختلف را مثل نقوش اسلیمی روی کاشی ساده اجرا می کردند و بعد این طرحها و نقوش را به رنگهای گوناگون در می آوردند و در نهایت آن را لعاب زده و به کوره پخت میبردند .
باید به این نکته توجه داشت که نقوش اسلیمی در این نوع کاشی بسیار رواج داشته است .
لازم به ذکر است که کاشی هفت رنگ نسبت به کاشی هایی که به شیوه های قدیمی تر ساخته می شده اند نظیر کاشی معرق ، کیفیت پایینی داشته است .
موضوع این نوع کاشی متاثر از نقاشی بوده و همچون نقاشی های عهد صفوی تنوع طرح و رنگ و پرداخت در آنها قابل توجه است .